W denominacji chrześcijaństwa zachodniego termin "sezon bożonarodzeniowy" jest uważany za synonim Christmastide, terminu związanego z Yuletide, który trwa od 25 grudnia ( Boże Narodzenie ) do 5 stycznia (Epiphany Eve), popularnie zwanego 12 Dniami Świąt Bożego Narodzenia.. Jednakże, ponieważ wpływ ekonomiczny związany z przewidywanym przedwczesnym rozpoczęciem Bożego Narodzenia wzrósł w Ameryce i Europie w XIX i XX wieku, termin "sezon bożonarodzeniowy" zaczął być synonimem zamiast tradycyjnego chrześcijańskiego okresu adwentowego, okresu obserwowanego w krajach zachodnich. Chrześcijaństwo od czwartej niedzieli przed Bożym Narodzeniem do samego Bożego Narodzenia. Termin " kalendarz adwentowy" przetrwał w świeckim języku zachodnim jako termin odnoszący się do odliczania do Bożego Narodzenia od początku grudnia.
Począwszy od połowy XX wieku, kiedy święta Bożego Narodzenia związane z chrześcijaństwem stały się w coraz większym stopniu zsekularyzowane i miały centralny wpływ na amerykańską gospodarkę i kulturę, a wzrosła wrażliwość wielokulturowa, powszechne odniesienia do sezonu, w którym pominięto słowo " Boże Narodzenie ", stały się bardziej powszechne w korporacyjnym i sferą publiczną w Stanach Zjednoczonych, która spowodowała kontrowersje semantyki, która trwa do chwili obecnej. Pod koniec XX wieku żydowskie święto Chanuki i nowy afrykańsko-amerykański festiwal kulturalny Kwanzaa zaczęły być uważane w Stanach Zjednoczonych za część "sezonu wakacyjnego", termin, który od 2013 r. Stał się równie lub bardziej powszechny niż "Okres świąteczny" w źródłach w Stanach Zjednoczonych odnoszący się do końca świątecznego okresu świątecznego. "Okres wakacyjny" rozprzestrzenił się również w Kanadzie w różnym stopniu; jednak w Wielkiej Brytanii i Irlandii fraza "sezon wakacyjny" nie jest powszechnie rozumiana jako synonim okresu świąteczno-noworocznego i często wiąże się z letnimi wakacjami.
