Kuchnia europejska, lub alternatywnie kuchnia zachodnia, jest uogólnionym określeniem zbiorczo odnoszącym się do kuchni Europy i innych krajów zachodnich, w tym (zależnie od definicji) Rosji, a także nieistotnych kuchni Australazji, Ameryk, Afryki Południowej oraz Oceania, które wywodzą znaczny wpływ od europejskich osadników w tych regionach. Termin ten jest używany przez wschodnich Azjatów do kontrastowania z azjatyckimi stylami gotowania. ( Jest to analogiczne do tego, że ludzie Zachodu odnoszą się wspólnie do kuchni krajów Azji Wschodniej jako kuchni azjatyckiej.) Kiedy używani przez ludzi Zachodu, termin ten czasami odnosi się bardziej do kuchni w Europie; w tym kontekście synonimem jest kuchnia kontynentalna, szczególnie w brytyjskim angielskim.
Kuchnie krajów zachodnich są zróżnicowane same w sobie, chociaż istnieją wspólne cechy, które odróżniają kuchnię zachodnią od kuchni krajów azjatyckich i innych. Na przykład w porównaniu z tradycyjnym gotowaniem w krajach azjatyckich mięso jest bardziej eksponowane i znaczące pod względem wielkości porcji. Stek i kotlety w szczególności są typowymi potrawami na zachodzie. W kuchniach zachodnich duży nacisk kładzie się również na wino gronowe i na sosy jako przyprawy, przyprawy lub dodatki (częściowo ze względu na trudność przeniknięcia przypraw do często większych kawałków mięsa wykorzystywanych w kuchni zachodniej). Wiele produktów mleczarskich jest wykorzystywanych w procesie gotowania, z wyjątkiem kuchni nouvelle. Sery są produkowane w setkach różnych odmian, a fermentowane produkty mleczne są również dostępne w szerokim asortymencie. Chleb pszenno-mąkowy od dawna jest najczęstszym źródłem skrobi w tej kuchni, a także makaronem, pierożkami i ciastami, chociaż ziemniak stał się główną rośliną skrobiową w diecie Europejczyków i ich diaspory od czasu europejskiej kolonizacji obu Ameryk.
