Angielski wiejski dom to duży dom lub rezydencja na angielskiej wsi. Takie domy często były własnością osób, które również posiadały dom miejski. Pozwoliło im to spędzić czas w kraju i na mieście - stąd dla tych ludzi termin ten odróżniał miasto od państwa. Jednak termin ten obejmuje również domy, które były, i często jeszcze są, rezydencją pełnoczasową dla ziemskiej szlachty, która rządziła wiejską Wielką Brytanią aż do ustawy reformowanej z 1832 roku. Często w tych wiejskich domach prowadzono formalną działalność hrabstw.
Przy dużej liczbie pracowników wewnątrz i na zewnątrz, wiejskie domy były ważne jako miejsca zatrudnienia dla wielu społeczności wiejskich. Z kolei do depresji rolniczych lat 70. XIX w. Majątki, z których domy wiejskie stanowiły hub, zapewniały ich właścicielom dochody. Jednak późny wiek XIX i początek XX wieku były łabędziami tradycyjnego stylu angielskiego domu wiejskiego. Zwiększone opodatkowanie i skutki pierwszej wojny światowej doprowadziły do wyburzenia setek domów; pozostali musieli się przystosować, aby przetrwać.
Chociaż zamek lub schloss może być ufortyfikowanym lub niefortyfikowanym budynkiem, dom na wsi jest zwykle nieuzasadniony.
