Sieć elektroenergetyczna rozdzielcza – zbiór urządzeń takich jak linie napowietrzne, kablowe, stacje transformatorowo–rozdzielcze, łaczniki, dławiki, kondensatory oraz urządzenia pomocnicze, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadania, jakim jest rozdział energii elektrycznej pomiędzy odbiorców.
Sieci elektroenergetyczne rozdzielcze podzielić można na następujące rodzaje:
Miejskie sieci elektroenergetyczne (MSE) - zalicza się do nich sieci niskiego napięcia (nn), średniego napięcia (SN) i ostatnio również sieci 110 kV. W sieciach miejskich wyróżnia się osiedlowe sieci elektroenergetyczne (OSE), w których skład wchodzą: sieci nn i sieci rozdzielcze SN na terenach osiedli mieszkaniowych.
Rejonowe sieci elektroenergetyczne (RSE) lub inaczej Terenowe Sieci Elektroenergetyczne (TSE) - są to sieci zasilające wsi, małe miasta oraz niewielkie zakłady przemysłowe znajdujące się poza terenami miejskimi. W skład RSE wchodzą: sieci 110 kV, sieci SN i sieci niskiego napięcia. Sieci nn oraz SN zasilające wyłącznie wsie nazywa się często wiejskimi sieciami elektroenergetycznymi WSE.
Przemysłowe sieci elektroenergetyczne (PSE) - są to sieci w zakładach przemysłowych. W zależności od wielkości zakładu i zużycia energii przezeń będą to: sieci (nn), sieci SN i 110 kV. W dużych kombinatach przemysłowych na terenie zakładu będą znajdowały się również elementy sieci 220 kV, a nawet sieci 400 kV. Sieci o tych napięciach nie można jednak zaliczyć do sieci rozdzielczych. Sieci nn w halach przemysłowych często nazywa się instalacjami elektroenergetycznymi.
Sieci elektroenergetyczne wnętrzowe (SEW) - sieci prowadzone w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach użyteczności publicznej. Najczęściej są to tylko sieci niskiego napięcia (nn), a znacznie rzadziej sieci SN. Również te sieci często nazywane są instalacjami elektroenergetycznymi.
