Komfort (lub wygoda ) to poczucie fizycznej lub psychicznej łatwości, często charakteryzującej się brakiem trudności. Osoby, które nie mają komfortu, czują się niekomfortowo lub odczuwają dyskomfort. Stopień komfortu psychicznego można osiągnąć, odtwarzając doświadczenia związane z przyjemnymi wspomnieniami, na przykład angażując się w znajome czynności, utrzymując obecność znajomych przedmiotów i konsumpcję wygodnych pokarmów. Komfort jest szczególnym problemem w opiece zdrowotnej, ponieważ zapewnienie komfortu chorym i rannym jest jednym z celów opieki zdrowotnej i może ułatwić powrót do zdrowia. Osoby otoczone rzeczami zapewniającymi komfort psychiczny można określić jako "w swojej strefie komfortu". Ze względu na osobistą naturę pozytywnych skojarzeń komfort psychiczny jest wysoce subiektywny.
Użycie słowa "komfort" jako czasownika ogólnie oznacza, że podmiot znajduje się w stanie bólu, cierpienia lub dolegliwości i wymaga złagodzenia tego stanu. Kiedy termin ten jest używany do opisania wsparcia udzielonego komuś, kto doświadczył tragedii, słowo to jest równoznaczne z pociechą lub pociechą. Jednak komfort jest wykorzystywany znacznie szerzej, ponieważ można zapewnić fizyczny komfort komuś, kto nie jest w stanie czuć się niekomfortowo. Na przykład, osoba może siedzieć na krześle bez dyskomfortu, ale nadal znajduje się poduszka na fotelu, aby zwiększyć poczucie komfortu.
