Sztuczna murawa to powierzchnia syntetycznych włókien, które wyglądają jak naturalna trawa. Najczęściej jest wykorzystywany na arenach sportowych, które pierwotnie lub normalnie rozgrywano na trawie. Jednak jest on obecnie używany na trawnikach mieszkaniowych i komercyjnych. Głównym powodem jest konserwacja - sztuczna murawa wytrzymuje intensywne użytkowanie, na przykład w sporcie, i nie wymaga nawadniania ani przycinania. Stadiony kryte, kryte i częściowo pokryte mogą wymagać sztucznej murawy ze względu na trudności z uzyskaniem trawy wystarczającej do zachowania zdrowia. Sztuczna murawa ma jednak swoją wadę: ograniczona żywotność, okresowe wymogi czyszczenia, zużycie ropy naftowej, toksyczne chemikalia z wypełnienia i większe obawy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa.
Sztuczna murawa po raz pierwszy zyskała dużą uwagę w latach 60. XX wieku, kiedy została użyta w nowo skonstruowanym Astrodome. Specyficzny użyty produkt został opracowany przez Monsanto i nazwany AstroTurf; ten termin od tego czasu stał się ogólną marką dla każdej sztucznej trawy przez cały XX wiek. AstroTurf pozostaje zastrzeżonym znakiem towarowym, ale nie jest już własnością Monsanto. Systemy murawy pierwszej generacji (tj. Włókna krótko włosie bez wypełnienia) z lat 60. XX wieku zostały w dużej mierze zastąpione systemami murowymi drugiej generacji i trzeciej generacji.
