Ecologie, oecologie of omgevingsbiologie is een biologische vakwetenschap. De ecologie bestudeert zowel de wisselwerking tussen organismen onderling, binnen populaties en levensgemeenschappen (de biotische milieufactoren), als de relaties van deze biologische eenheden met hun niet-biologische omgeving (de abiotische milieufactoren). Biotische en abiotische factoren samen vormen eenecosysteem. De autoecologie is de studie op het niveau van één soort organisme (populatie) binnen eengegevenecosysteem. De synecologie of gemeenschapsecologie bestudeert alle soorten organismen, ofwel de levensgemeenschap, van eengegevenecosysteem.
Etymologie
De term ecologie (oorspronkelijk Duits: Ökologie) is een wetenschappelijk neologisme (1866) van de Duitse bioloog Ernst Haeckel, afgeleid van het Oudgrieks oikos (οἶκος, huishouding, omgeving) en logos (λογία, studie, leer): omgevingsleer. Het hieraan ontleende Angelsaksische ecology heeft een iets meer milieukundige en mens-gerichte, betekenis. In Nederland bestaan de biologische oecologie en de meer milieukundige ecologie naast elkaar, maar het verschil vervaagt.
Andere connotaties
De term ecologie wordt bij uitbreiding ook gebruikt met betrekking tot menselijk gedrag dat eenbeter leefmilieu bevordert, zie verder de lemma's natuur, ecologische landbouw, EKO-keurmerk en ecologisme.
Benaderingen
Binnen de ecologie zijn er verschillende benaderingen.
