znaki - puzzle online

Z. Marcas – powieść Honoriusza Balzaka z cyklu Komedia ludzka opublikowana po raz pierwszy w 1840 w Revue parisienne.

Treść

Narratorem utworu jest Karol Rabourdin, syn bohatera Urzędników, który opisuje wydarzenie z czasów, kiedy jako student mieszkał w Paryżu w ubogiej dzielnicy. Jego sąsiadem był tytułowy Zefiryn Marcas - również żyjący w ubóstwie. Któregoś dnia obaj mężczyźni zaczynają rozmowę, w której Rabourdin poznaje historię Marcasa: chciał on zostać politykiem, toteż współpracował z jednym z deputowanych, a następnie ministrem, doradzając mu w bieżących sprawach. Kierował się przy tym uczciwością, w odróżnieniu od wielu innych młodych ludzi z ambicjami. Jego mocodawca uznał jednak, że nie potrzebuje już jego wsparcia, i oddalił go. Marcasowi nie powiodło się również w dziennikarstwie, którym następnie chciał się zajmować: i tam uczciwość była nader rzadką cechą, nieułatwiającą kariery w bezwzględnym środowisku. Któregoś dnia w domu Marcasa ponownie zjawia się minister; prosi o powrót dawnego doradcy. Choć Marcas odmawia, Rabourdin i jego przyjaciel Justyn przekonują go, by spróbował ponownie w polityce. Po trzech miesiącach upada jednak rząd, a Marcas, ponownie zrujnowany, wraca do dawnego życia, po czym umiera z powodu choroby w styczniu 1838.