Mimika – ruchy mięśni twarzy, wyrażające myśli, emocje, przeżycia, nastroje, a także postawy wobec innych ludzi oraz bieżące komentarze do toczącej się komunikacji (szerzej zobacz: komunikacja niewerbalna). W teatrze towarzyszy wypowiadanym słowom jako środek gry aktorskiej. W pantomimie jest najważniejszym obok ruchu środkiem wyrazu.
W badaniach nad mimiką podnoszono następujące kwestie:
w jakim stopniu jest ona zależna od środowiska – czy ludzie uczą się mimiki, czy raczej są to reakcje wrodzone
jak dalece zmienne kulturowo są schematy mimiczne
w jaki sposób, kiedy i jakie komunikaty przekazuje twarz.
Polski dramaturg Wojciech Bogusławski w książce Mimika wydanej w 1812 roku uważa, że Mimika jest sztuką naśladowania, przyjemnością i prawdą wszelkich poruszeń ciała ludzkiego wyobrażających rozliczne uczucia i namiętności na duszę jego działające.
