Oficer − żołnierz zawodowy lub żołnierz rezerwy posiadający stopień wojskowy co najmniej podporucznika, pełniący zazwyczaj służbę na stanowisku dowódcy, instruktora, członka sztabu, a także na stanowisku szczególnym (np. sędzia sądu wojskowego, prokurator wojskowy, lekarz, pilot) lub na innym stanowisku.
W wieku XVIII i w latach 1919-1923 oraz 1944-1957 najniższym stopniem oficerskim był stopień chorążego.
Obecnie wszyscy oficerowie służby czynnej są żołnierzami zawodowymi i tworzą korpus oficerów zawodowych do którego zalicza się:
a) oficerów młodszych,
b) oficerów,
c) generałów i admirałów.
Na pierwszy stopień oficerski żołnierz jest pasowany szablą przez generała w czasie uroczystej promocji w nawiązaniu do tradycji rycerskiej. Dawniej otrzymywał szablę, aktualnie w marynarce i lotnictwie kordzik. Mianowanemu żołnierzowi na pierwszy stopień oficerski wystawia się akt mianowania w formie patentu oficerskiego.
Stopień oficerski w Polsce jest dożywotni. Utrata lub obniżenie stopnia oficerskiego może nastąpić na skutek:
rezygnacji z posiadania obywatelstwa polskiego,
utraty praw publicznych,
zastosowania przez sąd środka karnego – degradacji lub obniżenia posiadanego stopnia.
