Wanda – imię żeńskie zapisane po raz pierwszy przez Wincentego Kadłubka, wcześniej nieznane. Według Kadłubka było to imię legendarnej władczyni Krakowa, córki Kraka. Początkowo, w XII-XIV w., zapisywane jako Węda lub Wanda. Stało się popularne w XIX w., w związku z romantyczną modą na średniowiecze.
Etymologia imienia Wanda nie została dotychczas jednoznacznie wyjaśniona. Może ono pochodzić od starosłowiańskiego słowa węda (czyli "wędka"; wymawianego w dawnej polszczyźnie z a nosowym: wanda; wedle Kroniki wielkopolskiej "uroda Wandy łowiła rycerzy"), litewskiego vandene (" rusałka ") lub vanduo (" woda, fala "), niemieckiego Wenedka ("Łużyczanka, Słowianka") lub skrótu germańskich imion typu Wendelburg, Wendelgard. Jeszcze inna hipoteza mówi, że imię to powstało od nazwy plemienia Wandalów, lub wodza Chorwatów Avandzy wzmiankowanego przez X-wiecznego arabskiego kronikarza Al-Masudiego.
Imię Wanda pojawiło się najpierw w średniowiecznej literaturze polskiej (los księżniczki Wandy oprócz Kadłubka i Kroniki wielkopolskiej opisywał także Długosz). W XVII w. trafiło wraz z legendą o Wandzie do literatury francuskiej i niemieckiej.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
