Pescado frito (dosłownie „smażona ryba ” po hiszpańsku i judeo-hiszpański), zwana także Pescaíto frito (dosłownie „smażona mała ryba ” w dialekcie andaluzyjskim), to tradycyjne danie z południowego wybrzeża Hiszpanii, zwykle spotykane w Andaluzji, ale także w Katalonii, Walencji, Wyspach Kanaryjskich i Balearach.
Pescado frito jest również spożywane jako przysmak w śródlądowej Hiszpanii, bardzo powszechny w śródlądowych prowincjach andaluzyjskich Sewilli i Kordoby. Jest również bardzo powszechny w basenie Morza Śródziemnego i występuje w Prowansji i Roussillon we Francji oraz w nadmorskich regionach Włoch (gdzie najczęstszy wariant wykorzystujący filety z dorsza solnego jest znany jako filetto di baccalà) i Grecji (gdzie różne ryby, takie jak Morze Śródziemne pachnąca piaskiem, sardela europejska, dorsz, podeszwa zwyczajna, większy bursztyn i pikarel). Zjadali go także Rzymianie w starożytnym Rzymie.
Jest on wytwarzany przez powlekanie ryby (zwykle białej ryby ) mąką i smażenie jej w oliwie z oliwek, a następnie zraszanie solą jako jedyną przyprawą. Zwykle podaje się go na gorąco, świeżo smażonego i można go jeść jako przystawkę (na przykład z piwem lub winem) lub jako danie główne. Zwykle podaje się go ze świeżą cytryną, którą wyciska się nad rybą lub od czasu do czasu w eskapadzie.
Żydzi sefardyjscy
Jest to również tradycyjne danie rybne szabatowe (zwykle dorsz ) dla XVI-wiecznych Żydów andaluzyjskich z Hiszpanii i Portugalii. Głębokie smażenie ryby w oleju roślinnym sprawia, że jest ona rześka i lekka, nawet gdy jest spożywana na zimno, i jest ulubionym daniem na późne śniadanie lub lunch po nabożeństwach w synagodze w sobotę rano.
Panuje powszechne przekonanie, że pescado frito było prawdopodobnie inspiracją dla angielskich ryb i frytek, przywiezionych do Anglii przez hiszpańskich Żydów; Sefardyjczycy zaczęli osiedlać się w Anglii w niewielkich ilościach po tym, jak Oliver Cromwell zniósł formalny zakaz w latach 50.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
