Komputer stacjonarny (ang. desktop – na biurko ) – rodzaj komputera osobistego, który zwykle jest na stałe umiejscowiony przy biurku. Składa się z co najmniej trzech zasadniczych elementów: jednostki centralnej, monitora i klawiatury.
Niegdyś istniał podział na komputery biurowe i domowe, w którym domowe miały zazwyczaj mniejszą moc obliczeniową, ale za to więcej możliwości multimedialnych. Obecnie jednak zanikł, gdyż multimedialność jest już standardem w komputerach, a gry komputerowe – czyli jedno z popularnych zastosowań komputerów domowych – wymagają nieraz dla wykorzystania pełni ich możliwości naprawdę mocnych maszyn, podczas gdy do typowych prac biurowych wystarczają najprostsze i najtańsze zestawy.
W związku z rozwojem technologicznym oraz przekroczeniem barier miniaturyzacji wielu układów scalonych czy podzespołów elektronicznych, a przede wszystkim w związku z upowszechnieniem się nowoczesnych technologii, a co za tym idzie przeniesieniem produkcji do Azji, spadły ceny komputerów przenośnych, czyli laptopów oraz palmtopów (PDA, asystent elektroniczny), ich ilość w stosunku do komputerów stacjonarnych ciągle rośnie.
