Diecezja (pot. biskupstwo) – jednostka administracyjna w kościołach chrześcijańskich podległa biskupowi.
W prawie Kościoła rzymskokatolickiego jest określana jako podstawowa forma kościoła partykularnego, w których istnieje i z których składa się jeden Kościół katolicki. Jest powierzona pieczy biskupa diecezjalnego, którego w zarządzaniu wspierają: kuria, synod, kapituła katedralna, konsultorzy, rada kapłańska i rada duszpasterska.
W Kościołach wschodnich odpowiednikiem diecezji jest eparchia.
Etymologia
Pierwotnie „diocese” (z grec. – „dioikesis”) oznaczał zarządzanie domem, jednostką administracyjną lub sprawowanie zarządu w ogóle. Rzymianie używali go początkowo na oznaczenie terytorium będącego pod zarządem miasta („civitas”). Teren taki znany był przede wszystkim pod nazwą „ager” lub „territorium”, jednak we wschodnich prowincjach imperium nazywano go właśnie „dioecesis”. Stąd też użycie słowa przyjęło się w słowniku chrześcijan, gdyż biskupi zwykle rezydowali w „civitas”, a obszar przez nich zarządzany pokrywał się z obszarem rzymskiej „dioecesis”.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
