Berberowie

Berberowie (Berberzy, Amazygowie) – rdzenna ludność Berberii w północnej Afryce i na Saharze.

Stanowią w większości odrębny typ somatyczny w ramach rasy białej, nazywany w nauce berberyjskim. Wielu ma do dziś niebieskie oczy, rude bądź jasne włosy. Wyróżnić można kilka grup Berberów, m.in.:

w górach Rif (północne Maroko) – Rifenowie, mają oni zazwyczaj ciemne włosy i ciemne oczy,

w górach Atlasu Średniego – niebieskie lub zielone oczy i jasne włosy,

w górach Atlasu Wysokiego – czarne, proste włosy (w odróżnieniu od Arabów, którzy mają zazwyczaj włosy kręcone) i ciemne oczy,

na wybrzeżu Morza Śródziemnego – Kabylowie,

na środkowej Saharze – Tuaregowie.Berberowie są uważani za rdzenną ludność Północnej Afryki. Obecnie plemiona i związki berberyjskie występują na obszarach od Oazy Siwa w Egipcie aż po wybrzeża Oceanu Atlantyckiego i od brzegów Morza Śródziemnego po południowe granice Sahary. Szacuje się, że językami berberyjskimi mówi dzisiaj jeszcze od 6 do 7 mln ludzi; najwięcej w Maroku i Algierii. Najdalej stwierdzony zasięg Berberów dotyczy Wysp Kanaryjskich, gdzie byli znani pod nazwą Guanczów.

Nazwa Berber pochodzi od łacińskiego barbarus – barbarzyńca. Do języków europejskich weszło za pośrednictwem arabskiego barbar (بربر), choć Arabowie nie zdawali sobie sprawy z jego pogardliwego znaczenia – Ibn Chaldun uważał słowo barbar za imię praojca tego ludu. Sami siebie Berberowie nazywają Amazigh (l.mn. Imazighen) – „ludzie wolni”, co bywa spolszczane do formy „Amazygowie”.