Bukietnica Arnolda, czy też raflezja Arnolda to gatunek wieloletniej rośliny pasożytniczej z rodziny bukietnicowatych. Roślina ta występuje w stanie dzikim w wilgotnych lasach tropikalnych Sumatry i Borneo. Odkryta została na Sumatrze w 1818 r. przez dr. Josepha Arnolda i gubernatora Thomasa Stamforda Rafflesa, na których cześć została nazwana. Rzadki okaz cechujący się charakterystycznym zapachem przypominającym zgniłe mięso Uważana za roślinę, która posiada największy kwiat mogący osiągać szerokość 3 metrów i ważący do 10 kg. Kwiat Bukietnicy Arnolda ma zawsze 5 płatków koloru czerwonego.