Ziel - online puzzels

De ziel is in religie en filosofie de niet-materiële essentie van mensen, vaak ook opgevat als synoniem voor de geest of het zelf.

Etymologie

Het Nederlandse woord ziel is verwant met het Gotische saiwala.

Veel woorden in andere talen die qua betekenis verwant zijn aan het woord ziel gaan etymologisch terug op woorden die adem(en), lucht, wind, ruiken en dergelijke betekenen. In het Grieks heeft psyche (ziel) net als pneuma (geest) de betekenis van wind of lucht (< pne(w)ô = waaien). In het Latijn hebben anima (ziel) en animus (geest) de betekenis van wind, spiritus (geest) adem. In het Sanskriet betekent âtman (ziel) lucht en is misschien verwant met adem. In het Hebreeuws betekenen nefesj (levensadem), nesjamah (ziel) en roeach (geest) respectievelijk geur, lucht en wind.

Klassieke oudheid

Homerus

In het werk van Homerus bestaan verschillende aanduidingen van de ziel, zoals psyche (levensadem), phrenes (letterlijk: middenrif), thymos (levensbesef, wilskracht) en nous (verstand). De psyche slaat niet zozeer op de geestelijke kern van de mens maar is een soort schimachtige afbeelding. Na de dood verlaat de psyche het lichaam (soma) en vertrekt naar de onderwereld (Hades).