Watervoorraden - oppervlakte- en ondergrondse watervoorraden die in een bepaald gebied voorkomen.
Bijzondere kenmerken van oppervlaktewaterbronnen zijn:
continue beweging;
periodieke verlenging;
gevoeligheid voor vervuiling;
zelfreinigend vermogen onder periodieke omstandigheden Waterbronnen in kleinere stroomgebieden en administratieve eenheden kunnen grondwater en opgeslagen water in meren omvatten. De berekening van de watervoorraden van het gehele meervolume is onjuist in berekeningen, alleen kan worden uitgegaan van de actieve laag van meerwater, die kan worden uitgewisseld in de hydrologische cyclus. Er zijn statische en dynamische grondwaterbronnen in de hydrogeologie. Statische hulpbronnen omvatten het totale volume aan vrij water in een bepaalde watervoerende laag.
Statische bronnen kunnen niet-hernieuwbaar zijn (niet aangevuld in de hydrologische cyclus) en hernieuwbaar (aangevuld met natuurlijke toevoerfactoren).
Dynamische bronnen worden bepaald door de stroomsnelheid van de ondergrondse waterstroom in de dwarsdoorsnede van een bepaalde watervoerende laag te specificeren. Grondwaterwinning is een onderdeel van natuurlijke dynamische of statische hulpbronnen, waarvan de verzameling het hydrologische evenwicht niet verstoort en andere gebruikers van watervoorraden niet schaadt.
