Een (apostolisch) nuntius is een diplomatiek vertegenwoordiger van de Heilige Stoel in een staat. Hij vertegenwoordigt de paus zowel bij de regering van de staat als bij de rooms-katholieke bisschoppen van het desbetreffende land.
Een nuntius (Latijn voor "bode") heeft de rang van ambassadeur. Net als een ambassadeur wordt hij geaccrediteerd bij het staatshoofd van het land waar hij naartoe gezonden wordt. Daarom wordt hij weleens "ambassadeur van het Vaticaan" genoemd. Omdat de paus soeverein is van de Staat Vaticaanstad, is de pauselijke nuntius inderdaad ook vertegenwoordiger van deze staat, maar hij vertegenwoordigt in de eerste plaats de paus zelf, ongeacht of deze nu staatshoofd is of niet. Ook in de periode 1870-1929, toen de paus geen wereldlijke macht had, waren er pauselijke nuntii.
De nuntius is altijd een geestelijke. Gewoonlijk is hij titulair aartsbisschop.
Behalve zijn diplomatieke opdracht onderhoudt de nuntius contact met de rooms-katholieke kerk van het land waar hij geaccrediteerd is.
