Een kunstmatig eiland is eeneiland dat door mensen is gemaakt, door middel van landwinning op zee (of in een meer). In vroeger tijden werden kunstmatige eilanden aangelegd door een bestaand eilandje te vergroten. Moderne technieken maken het mogelijk om een heel nieuw eiland aan te leggen om een plek waar alleen water is. Nederlandse ingenieurs en baggerbedrijven zijn vaak betrokken bij het aanleggen van zulke kunstmatige eilanden, vanwege de lange ervaring in Nederland met inpolderen, landwinning door middel van het leegpompen van een meer.
Kunstmatige eilanden zijn overal ter wereld te vinden. In Schotland en IJsland bouwde men reeds in het stenen tijdperk zogenaamde crannógs. In Micronesië bevinden zich de ceremoniële centra van Nan Madol. In Mexico werd de Aztekenhoofdstad Tenochtitlan gebouwd op eeneiland dat werd uitgebreid door middel van de chinampa-methode. In Bolivia bevinden zich de kunstmatige eilanden van het Titicacameer. Het kunstmatige eiland Dejima (Deshima) voor de kust van Nagasaki in Japan was gedurende de Edoperiode voorbehouden aan Nederlandse handelaren.
