Een eenvoudige machine in de fysica is een mechanisch apparaat, dat slechts de toepassing van een enkele kracht vereist om te werken.
Een werking vindt plaats wanneer een kracht wordt toegepast die resulteert in beweging over een bepaalde afstand. De arbeid die verricht wordt is het product van de kracht en de afstand. De hoeveelheid arbeid die vereist is om een bepaald doel te bereiken is constant, hoewel de kracht die vereist is om dit te doen gereduceerd kan worden als de verminderde kracht wordt toegepast over een langere afstand. De verhouding tussen de twee is het mechanisch voordeel.
Geschiedenis
Het idee van een "eenvoudige machine" is afkomstig van de Griekse filosoof Archimedes, die in de 3e eeuw voor Christus een studie had gemaakt van de hefboom, katrol en schroef. Hij ontdekte het principe van het mechanische versterking van de hendel. Hellenistische Griekse wetenschappers definieerde de klassieke vijf eenvoudige machines (met uitzondering van het hellend vlak) en waren in staat om bij benadering hun mechanische voordeel te berekenen. De berekeningen voor de wig en schroef, die te kampen hebben met grote wrijvingsverliezen, waren echter niet erg nauwkeurig.
