De economische zin van het bestaan van het fonds was een aanzienlijke verlaging van het bedrag aan schulden aan buitenlandse crediteuren, die de facto ermee instemden een groot deel van hun vorderingen te verliezen in ruil voor een snel herstel van een relatief klein deel ervan op de secundaire markt. Schuldaankopen zijn gedaan door "gesubstitueerde" bedrijven, die vaak voor dit doel zijn opgericht. Deze operatie was in strijd met het toepasselijke internationale recht [benodigde voetnoot] en werd daarom in het geheim uitgevoerd.
In de praktijk leidden de activiteiten van de FOZZ tot een van de grootste verduistering van openbare middelen in de geschiedenis van de Derde Poolse Republiek en een tiental rechtszaken. Tot eind 2014 werkte de FOZZ als een "in liquidatie" -instelling, waarvan het onderhoud ongeveer 1 miljoen PLN per jaar kostte.
Het fonds werd beheerd door een bestuur bestaande uit:
Grzegorz Żemek - algemeen directeur,
Janina Chim - adjunct-directeur Raad van Toezicht - benoemd door de minister van Financiën Andrzej Wróblewski in maart 1989:
Janusz Sawicki - voorzitter (van 14 maart 1989 tot 31 december 1990) - was ook de adjunct-minister van Financiën die verantwoordelijk was voor het afbetalen van de Poolse buitenlandse schuld en voor het toezicht op de activiteiten van de FOZZ,
Jan Boniuk - directeur Buitenlandse Zaken van het Ministerie van Financiën en secretaris van de Raad van Toezicht FOZZ,
Grzegorz Wójtowicz (econoom) - directeur van het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Nationale Bank van Polen,
Dariusz Rosati,
Zdzisław Sadowski,
Jan Wołoszyn,
Sławomir Marczuk - sinds mei 1989,
Wojciech Misiąg - sinds oktober 1989.
Tijdens de oprichting van het Fonds of tijdens de werking ervan werden geen financiële plannen, rekeningplannen of rapportagedocumenten goedgekeurd en werd er geen openingsbalans opgesteld, met name geen onderlinge verplichtingen tussen het Fonds en Bank Handlowy, die de terugbetaling van schulden in voorgaande jaren bemiddelden, werden niet afgewikkeld.
