Een bisschop (Grieks: ἐπίσκοπος, episkopos (epi-skopos), letterlijk "op-zichter") is een geestelijke in de hiërarchie van verschillende christelijke kerken, die veelal aan het hoofd staat van eenbisdom. Christelijke kerken die het ambt van bisschop kennen, zijn onder andere de Rooms-Katholieke Kerk, de Oosters-Orthodoxe Kerk, de Anglicaanse Gemeenschap, de Vrij-Katholieke Kerk, de Oudkatholieke Kerk, de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen en de Lutherse Kerk.
Onder meer in de Rooms-Katholieke Kerk en de Oosters-Orthodoxe Kerk vormt een aantal bisdommen samen een kerkprovincie, waarbij een metropoliet aan het hoofd staat.
Katholieke Kerk
In het Kerkelijk Wetboek van 1983 hebben de artikelen 375 tot en met 459 betrekking op bisschoppen.
In de Katholieke Kerk wordt de wijding tot bisschop gezien als de derde trap van het priesterschap, na de wijding tot diaken en priester. Om een keuze te maken voor een nieuwe bisschop wordt een zogenaamde relatieve lijst opgesteld van drie kandidaten (de terna). De taak van de pauselijke nuntius is hierbij van belang. De hoofdregel is dat de paus een bisschop vrij benoemt. Dit wil zeggen dat hij niet verplicht is om een kandidaat van de relatieve lijst te benoemen.
De wijding gebeurt door drie bisschoppen (een hoofdconsecrator en twee mede-consecratoren).
