Eenhangbrug is een brug die is opgebouwd uit twee (soms één) hoge pijlers of pylonen waartussen een of meer (vaak twee) dikke kabels gespannen zijn. Aan deze dikke kabels worden enkele dunnere kabels gehangen om de weg te dragen en horizontaal te houden.
Door de symmetrie worden de pijlers hoofdzakelijk verticaal belast. Dit laat toe die pijlers uit te voeren als een lichte betonconstructie. Daartussen hangt een 'hoofd'draagkabel, volgens een kettinglijn – een kromme die lijkt op een parabool.
Aan de hoofddraagkabels hangen op regelmatige afstand van elkaar de verticale kabels – 'hangers' genoemd – waaraan het brugdek is opgehangen. In tegenstelling tot de meeste andere brugtypes is dit brugdek zeer licht en buigslap uitgevoerd. Hierdoor blijft de brug betaalbaar. Nadelen hiervan zijn de gevoeligheid voor eigentrillingen en aerodynamische effecten (waardoor de hangbrug bij storm soms wordt afgesloten) en de gevoeligheid voor bewegende geconcentreerde belastingen zoals veroorzaakt door een trein.
In de hoofddraagkabels treden zeer grote trekkrachten op.
