Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (πρωτότυπος τίτλος: The Lion King) είναι αμερικάνικη ταινία κινουμένων σχεδίων, η οποία κυκλοφόρησε το 1994 με εταιρεία παραγωγής την Walt Disney Animation Studios και διανομή από την Walt Disney Pictures. Αποτελεί την 32η ταινία μεγάλου μήκους της σειράς Disney. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα βασίλειο λιονταριών στην Αφρική και είναι επηρεασμένη από τον Άμλετ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Η ταινία ανήκει στην περίοδο που είναι γνωστή ως Αναγέννηση της Disney. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών σκηνοθετήθηκε από τους Ρότζερ Άλερς και Ρομπ Μίνκοφ, ενώ παραγωγός ήταν ο Ντον Χαν. Το σενάριο ανήκει στους Αϊρίν Μέκι, Τζόναθαν Ρόμπερτς και Λίντα Γούλβερτον. Τα τραγούδια της ταινίας συνέθεσε ο Έλτον Τζον σε στίχους του Τιμ Ράις, ενώ την μουσική έγραψε ο Χανς Ζίμερ. Τις φωνές τους στους χαρακτήρες έδωσαν οι Μάθιου Μπρόντερικ, Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, Τζέρεμι Άιρονς, Τζόναθαν Τέιλορ Τόμας, Μόιρα Κέλι, Νέιθαν Λέιν, Έρνι Σαμπέλα, Ρόουαν Άτκινσον, Ρόμπερτ Γκιγιόμ, Ματζ Σίνκλερ, Γούπι Γκόλντμπεργκ, Τσιτς Μάριν και Τζιμ Κάμινγκς.
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών διηγείται την ιστορία του Σίμπα, ενός μικρού λιονταριού που θα διαδεχθεί τον πατέρα του, Μουφάσα, ως βασιλιάς της σαβάνας. Ωστόσο, μετά τη δολοφονία του Μουφάσα από τον θείο του Σίμπα, Σκαρ, ο Σίμπα χειραγωγείται στο να πιστεύει ότι είναι υπεύθυνος για τον θάνατο του πατέρα του και το σκάει εξόριστος από ντροπή και απόγνωση. Μετά την ωρίμανσή του και, μεγαλώνοντας με δύο αργόσχολους, ο Σίμπα βλέπει τα πράγματα με μια νέα ματιά, μετά και τις συζητήσεις με την παιδική του φίλη, Νάλα, και τον σαμάνο της σαβάνας, Ραφίκι, επιστρέφει στο Βασίλειό του για να προκαλέσει τον Σκαρ και να τελειώσει την τυραννία του.
Η δημιουργία του Βασιλιά των Λιονταριών ξεκίνησε το 1988 κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης μεταξύ των Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, Ρόι Ε. Ντίσνεϋ και Πίτερ Σνάιντερ, ενώ προωθούσαν την ταινία Ο Όλιβερ και η παρέα του στην Ευρώπη. Ο Τόμας Ντις έγραψε ένα πρώτο δείγμα και η Γούλβερτον ανέπτυξε τα πρώτα σενάρια καθώς ο Τζόρτζ Σκρίμπνερ υπέγραψε ως σκηνοθέτης, με τον Άλερς να προστίθεται αργότερα. Η παραγωγή ξεκίνησε το 1991 ταυτόχρονα με την ταινία Ποκαχόντας. Λίγο καιρό αφότου το προσωπικό ταξίδεψε στο Εθνικό Πάρκο Hell's Gate στην Κένυα για να μαζέψει πληροφορίες για το σκηνικό της ταινίας και τα ζώα, ο Σκρίμπνερ αποχώρησε από την παραγωγή της ταινίας, διαφωνώντας με την απόφαση να μετατρέψουν την ταινία σε μιούζικαλ, και αντικαταστάθηκε από τον Μίνκοφ. Όταν ο Χαν εντάχθηκε στην ταινία, ήταν δυσαρεστημένος με το σενάριο και η ιστορία γρήγορα ξαναγράφτηκε. Περίπου 20 λεπτά ακολουθίας σχεδίων έγινε στα στούντιο της Disney στη Φλόριντα. Σε αρκετές σκηνές χρησιμοποιήθηκε επεξεργασία σε υπολογιστή, κυρίως στην άτακτη φυγή του κοπαδιού των γκνου.
Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 15 Ιουνίου 1994, αποσπώντας θετικές κριτικές, που επαινούσαν την ταινία για τη μουσική της, την ιστορία της και το σχεδιασμό της. Τελείωσε τις προβολές της ως η μεγαλύτερη σε εισπράξεις ταινία του 1994 και δεύτερη όλων των εποχών. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών πήρε δύο βραβεία Όσκαρ για τη μουσική και μία Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία «Καλύτερη Ταινία - Μιούζικαλ ή Κωμωδία».
Η ταινία οδήγησε σε πολλές συμπληρωματικές δουλειές, όπως το μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, δύο ταινίες που κυκλοφόρησαν απευθείας σε βίντεο — τη συνέχεια της πρώτης ταινίας το 1998 με τον τίτλο Ο Βασιλιάς των Λιονταριών II: Το Βασίλειο του Σίμπα και μια ταινία το 2004, που συγκεντρώνεται στους χαρακτήρες του Τιμόν και του Πούμπα και διαδραματίζεται πριν/παράλληλα/μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, με τίτλο Ο Βασιλιάς των Λιονταριών 3: Χακούνα Ματάτα — δύο σειρές στην τηλεόραση (Τιμόν & Πούμπα και Η Φρουρά των Λιονταριών) και μια επανακυκλοφορία σε 3D το 2011.
Το 2016, η ταινία επιλέχθηκε από τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου ως «πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική». Μια live-action προσαρμογή της ταινίας με εικονογράφηση σε υπολογιστή (CGI) και σκηνοθεσία Τζον Φαβρό κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 19 Ιουλίου 2019.
