Μια φούστα στεφάνης ή φούστα είναι ένα γυναικείο εσώρουχο που φοριέται σε διάφορες περιόδους για να κρατήσει τη φούστα εκτεταμένη σε μοντέρνο σχήμα. Το όνομά του Tudor ήταν «farthingale».
Προέκυψε ως ένας μετριοπαθής μηχανισμός για να κρατάτε μακριά φούστες μακριά από τα πόδια κάποιου, να παραμείνετε πιο δροσεροί σε ζεστά κλίματα και να αποφύγετε να πέσετε στη φούστα κατά τη διάρκεια διαφόρων δραστηριοτήτων. Μικρά στεφάνια μπορεί να φοριούνται από τους αγρότες και ενώ εργάζονται στον κήπο. Στη συνέχεια, οι κρίκοι υιοθετήθηκαν ως αντικείμενο μόδας και το μέγεθος και η κλίμακα των στεφανών μεγάλωνε. Ειδικά στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, ειδικά κατά τη μετάβαση από το 1850 στο 1860. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μιας νέας κοινωνίας καταναλωτισμού, οι ρόλοι των ανδρών και των γυναικών άλλαξαν και το ίδιο και το φόρεμά τους. Καθώς το ανδρικό φόρεμα έγινε προσαρμοσμένο, το γυναικείο κοστούμι της περιόδου έκανε τις γυναίκες σχεδόν ακινητοποιημένες λόγω της δυσκίνητης ποσότητας των μεσαίων που χρειάζονταν για να δημιουργήσουν την «πλήρη» εμφάνιση της εποχής. Έτσι, όταν η κυκλική κινολίνη βγήκε το 1856, ήταν μια αποκάλυψη όχι μόνο της τεχνολογίας αλλά και της ευκολίας για τις γυναίκες. Μέχρι το 1870 το κλουβί της κρονολίνης έγινε κλουβί μόνο στο πίσω μέρος των εσώρουχων της γυναίκας.
