Εξορία ονομάζεται η απομάκρυνση, εν είδει ποινής, κάποιου από την περιοχή ή το κράτος στο οποίο μένει, χωρίς να επιτρέπεται να επιστρέψει, η ζωή έξω από τα όρια της πατρίδας.
Η πρακτική της εξορίας εφαρμόζεται από παλαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα σε περιπτώσεις όπου δεν είναι επιθυμητές άλλες, πιο δραστικές (φυλάκιση) ή εγκληματικές (δολοφονία) λύσεις απομάκρυνσης των ανθρώπων από ορισμένο μέρος. Για παράδειγμα, η εξορία προτιμάται σε περιπτώσεις επιφανών προσώπων, όπου η φυλάκιση δεν είναι επιθυμητή ή θεωρείται ότι δε θα γίνει αποδεκτή από το κοινό αίσθημα. Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις επιθυμητής απομάκρυνσης μεγάλου αριθμού ατόμων, όπου η φυλάκιση είναι αντιοικονομική, έχει επίσης χρησιμοποιηθεί η εξορία / εκτοπισμός ως αποδεκτή λύση.
Στην αρχαία Αθήνα πολίτες με υπερβολικά μεγάλη επιρροή εξορίζονταν μετά από ψηφοφορία, η οποία ονομαζόταν εξοστρακισμός. Ο χρόνος για τον οποίο κρατούσε η εξορία τους ήταν 10 έτη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εξορία γίνεται χωρίς τη θέληση του εξοριζόμενου. Όταν η εξορία είναι ενσυνείδητη απόφαση ενός ανθρώπου, λέγεται ότι αυτός είναι αυτοεξόριστος. Φωτεινό παράδειγμα αυτοεξόριστου ήταν ο Σόλων ο οποίος μετά τη θεσμοθέτηση των νόμων του, έφυγε από την Αθήνα, για να μην του ζητήσουν οι Αθηναίοι να τους αλλάξει.
Σε αρκετές περιπτώσεις η εξορία ταυτίζεται με κακουχίες και ταλαιπωρία, αλλά σε άλλες περιπτώσεις, η εξορία μπορεί να είναι ζωή με πολύ καλές συνθήκες, αν και μακριά από την πατρίδα του εξορισμένου.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
