Ο θεραπευτής ή ιατρός είναι επαγγελματίας που εξασκεί την ιατρική, η οποία σχετίζεται με την προαγωγή, τη διατήρηση και την επαναφορά της ανθρώπινης υγείας μέσω της μελέτης,της διάγνωσης και της θεραπείας των ασθενειών, των τραυματισμών και άλλων φυσικών και πνευματικών διαταραχών. Οι Ιατροί μπορεί να επικεντρώνουν την πρακτική τους σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενειών, τύπων ασθενών, ή μεθόδους θεραπείας—οπότε είναι γνωστοί ως ιατροί με ειδικότητα σε συγκεκριμένο αντικείμενο—ή να έχουν την ευθύνη για τη προώθηση της συνεχιζόμενης και περιεκτικής ιατρικής φροντίδας σε μεμονωμένα άτομα, οικογένειες και κοινότητες—οπότε αποκαλούνται γενικοί ιατροί. Η εξάσκηση της ιατρικής απαιτεί κατάλληλη γνώση ακαδημαϊκών μαθημάτων (όπως η ανατομία και η φυσιολογία) καθώς και των ασθενειών και των θεραπειών τους—της επιστήμης της ιατρικής— και επαρκή γνώση της εφαρμοσμένης ιατρικής —δηλαδή της τέχνης και των δεξιοτήτων της ιατρικής. Και ο ρόλος αλλά και η έννοια του θεραπευτή διαφέρουν από μέρος σε μέρος. Οι ικανότητες και άλλες παράμετροι ποικίλουν, αλλά υπάρχουν και κάποια κοινά στοιχεία, όπως η ιατρική ηθική, που απαιτεί οι θεραπευτές να δείχνουν αφοσίωση, συμπόνοια και καλοσύνη προς τους ασθενείς τους.
Σύγχρονες έννοιες
Ειδικός στην Εσωτερική Παθολογία
Παγκοσμίως ο όρος θεραπευτής/ιατρός αναφέρεται στον ειδικό της εσωτερικής παθολογίας ή σε κάποια από τις πολλές υποειδικότητές της (κυρίως σε αντίθεση με έναν ειδικό στη χειρουργική). Αυτή η σημασία του θεραπευτή/ιατρού αποπνέει μια αίσθηση εμπειρογνωμοσύνης στη θεραπεία με φάρμακα και θεραπευτικές πρακτικές, σε αντίθεση με τις διαδικασίες που ακολουθούν οι χειρούργοι.Ο όρος αυτός ισχύει για τουλάχιστον εννιακόσια χρόνια στην Αγγλική: οι θεραπευτές/ιατροί και οι χειρούργοι κάποτε ήταν μέλη ξεχωριστών επαγγελμάτων και παραδοσιακά θεωρούνταν ανταγωνιστές. Η τρίτη έκδοση του Συνοπτικότερου Αγγλικού Λεξικού της Οξφόρδης, αναφέρει ένα απόσπασμα της Μέσης Αγγλικής ήδη από το 1400, το οποίο δείχνει αυτή την αντίθεση: "O Lord, whi is it so greet difference betwixe a cirugian and a physician." Ο Ερρίκος Η΄ χορήγησε ένα καταστατικό στο Royal College of Physicians του Λονδίνου το 1518. Δεν ήταν πριν από το 1540 που χορήγησε ένα χωριστό καταστατικό στην Company of Barber/Surgeons (πρόγονος του Royal College of Surgeons. Τον ίδιο χρόνο η αγγλική μοναρχία εγκαθίδρυσε την Έδρα του Καθηγητή Φυσικής Κατάστασης στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
