Ο Ατλαντικός Ωκεανός είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ωκεανός της Γης και καλύπτει το ένα πέμπτο της επιφάνειάς της. Το όνομά του προέρχεται από τον μυθικό Άτλαντα, που έπεσε στον ωκεανό αυτόν καθώς γλίστρησε από το μεγάλο βουνό της Αφρικής.
Στα δυτικά του Ατλαντικού Ωκεανού βρίσκεται η Αμερική και στα ανατολικά η Ευρώπη (βορειοανατολικά) και η Αφρική (νοτιοανατολικά). Έχει έκταση 106.400.000 km² και όγκο 354.700.000 km³. Το μέσο βάθος του είναι 3.338 μέτρα περίπου και το μεγαλύτερό του βάθος 8.605 μέτρα, κοντά στο Πουέρτο Ρίκο. Το άνοιγμα του ωκεανού κυμαίνεται μεταξύ 2.848 χιλιομέτρων, στο σημείο μεταξύ Βραζιλίας και Λιβερίας, και 4.830 χιλιομέτρων στο σημείο μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Βόρειας Αφρικής.
Μορφολογία πυθμένα
Το κυριότερο χαρακτηριστικό της μορφολογίας του πυθμένα του Ατλαντικού ωκεανού είναι μια υποβρύχια οροσειρά γνωστή ως Μεσο-Ατλαντική ράχη. Η οροσειρά αυτή εκτείνεται από την Ισλανδία - στο βόρειο άκρο της - μέχρι 58° Νότια σε γεωγραφικό πλάτος με μέγιστο πλάτους περί τα 1.600 km. Το βάθος των νερών πάνω από την οροσειρά αυτή είναι μικρότερο των 2.700 μέτρων κατά το μεγαλύτερο τμήμα του μήκους.
Η Μεσο-Ατλαντική ράχη χωρίζει τον Ατλαντικό σε δύο κύρια τμήματα, αλλά άλλες μικρότερες οροσειρές χωρίζουν τον ωκεανό σε επιπλέον ωκεάνιες λεκάνες, με κυριότερες αυτές της Βόρειας Αμερικής και των Κανάριων Νήσων στο βόρειο τμήμα, και τις λεκάνες της Αργεντινής, Βραζιλίας και της Ανγκόλας στο νότιο τμήμα.
