Το Πόρτο (αναφερόμενο και Οπόρτο) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας, μετά την πρωτεύουσα Λισσαβώνα. Τοποθετημένη κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Ντόουρο (Douro), στα βόρεια της χώρας, είναι ένα από τα παλαιότερα Ευρωπαϊκά κέντρα και έχει ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1996.
Το κρασί Βίνιο ντο Πόρτο (Vinho do Porto, κρασί του Πόρτο) οφείλει το όνομά του στην πόλη του Πόρτο. Είναι μια από τις βιομηχανοποιημένες περιοχές στην Πορτογαλία.
Ιστορία
Η ιστορία του Πόρτο εκκινεί από τον 4ο αιώνα, στην ρωμαϊκή κατοχή της Ιβηρικής χερσονήσου. Από τον καιρό εκείνο έχει γίνει πολύ σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Το Πόρτο κατακτήθηκε από τους Μαυριτανούς κατά την εισβολή τους στην Ιβηρική το 711 μ.Χ. Το 868 η κυριαρχία της πόλης πέρασε στον χριστιανό πολέμαρχο Vímara Peres, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη κομητεία της Πορτογαλίας.
Το κρασί, που παράγεται στην κοιλάδα του Ντούρο, μεταφερόταν ήδη από τον 13ο αιώνα στα barcos rabelos (επίπεδα ιστιοφόρα). Το 1717, μετά τη Συνθήκη του Μέθουεν, ένας πρώτος Αγγλικός εμπορικός σταθμός εγκαταστάθηκε στο Πόρτο, και σιγά-σιγά η παραγωγή του κρασιού (Vinho do Porto) πέρασε στα χέρια Αγγλικών εταιρειών. Για να αντιμετωπίσει αυτή την κυριαρχία των Άγγλων, ο τότε πρωθυπουργός Μαρκήσιος του Πομπάλ, ίδρυσε μια Πορτογαλική εταιρεία η οποία λάμβανε το μονοπώλιο από την παραγωγή κρασιού στην κοιλάδα του Ντούρο.
