Στη γλωσσολογία, η λέξη είναι το μικρότερο στοιχείο με σημασιολογικό ή πραγματολογικό περιεχόμενο (με κυριολεκτική ή πρακτική σημασία) που μπορεί να εκφωνηθεί και να σταθεί μόνο του στο λόγο. Αντιδιαστέλλεται με το μόρφημα, το οποίο είναι η μικρότερη μονάδα με νόημα αλλά δεν μπορεί απαραίτητα να σταθεί μόνο του στο λόγο. Μία λεξη μπορεί να αποτελείται από ένα μοναδικό μόρφημα (για παράδειγμα: αχ!, φως, ναι, όχι, πας), ή από περισσότερα (για παράδειγμα: πέτρες, γρήγορα, τρέχοντας, απρόσμενα). Μία περίπλοκη λέξη τυπικά περιλαμβάνει μία ρίζα και ένα ή περισσότερα προσφύματα (πέτρ-ες, γρήγορ-α, τρέχ-οντας, α-πρόσμεν-α) ή από περισσότερες από μία ρίζες στην περίπτωση των σύνθετων λέξεων (μαυρο-πίνακας, ανεβο-κατεβαίνω). Οι λέξεις μπορούν να συνθέσουν μεγαλύτερες μονάδες όπως φράσεις (π.χ. μία μαύρη πέτρα) ή προτάσεις (π.χ. πέταξα μία μαύρη πέτρα αλλά αστόχησα).
Ο όρος λέξη μπορεί να αναφέρεται είτε σε ομιλούμενη είτε σε γραπτή λέξη, ή μερικές φορές σε κάποιο αφηρημένο νόημα. Οι ομιλούμενες λέξεις κατασκευάζονται από μονάδες που ονομάζονται φωνήματα, ενώ οι γραπτές λέξεις από σύμβολα που ονομάζονται γραφήματα, όπως είναι τα γράμματα του Ελληνικού αλφάβητου.
