Η Γαλικία, ή Γαλιτσίνα, ή Χαλίτς, είναι ιστορική και γεωγραφική περιοχή της άλλοτε ανατολικής Ευρώπης βόρεια των Καρπαθίων που σήμερα μοιράζεται μεταξύ Πολωνίας και Ουκρανίας.
Γενικά
Η Γαλικία περιελάμβανε το άλλοτε Βασίλειο της Γαλικίας και Λοδομερίας, το Μέγα Δουκάτο της Κρακοβίας, το Δουκάτο του Άουσβιτς, το Δουκάτο του Ζατόρ καθώς και το Δουκάτο της Βουκοβίνας, τα ονόματα των οποίων αποτελούσαν και τον επίσημο τίτλο ως ενιαία διοικητική περιφέρεια της Αυστροουγγαρίας στην οποία υπαγόταν. Η έκτασή της πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν περίπου 78.500 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της αριθμούσε περί τα 8.000.000 κατοίκους παρουσιάζοντας τη μεγαλύτερη εθνοτική πολυμορφία χώρας της Ευρώπης την εποχή εκείνη. Πρωτεύουσα της Γαλικίας ήταν το Λέμπεργκ, (εξελληνισμένα Λεμβέργη, πρώην Λεόπολις ή Λεοντόπολις), η σύγχρονη Λβιβ.
Κατά τη διάρκεια του Α' Π.Π. η Γαλικία αποτέλεσε επανειλημμένα θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων, ειδικότερα τις περιόδους Αυγούστου-Σεπτεμβρίου του 1914, Μαΐου-Σεπτεμβρίου του 1915, Ιουνίου-Σεπτεμβρίου του 1916 και Ιουλίου-Αυγούστου του 1917. Με την διάλυση και τον κατακερματισμό της Αυστροουγγαρίας με τη συνθήκη Αγίου Γερμανού, η Γαλικία μοιράστηκε ανάμεσα στα διάδοχα κράτη της Αυστροουγγαρίας.
Γεωγραφία
Η Γαλικία έχοντας τα Καρπάθια όρη φυσικά νότια σύνορα με την Ουγγαρία συνόρευε το δυτικό της άκρο με την Γερμανία, βόρεια με το Βασίλειο της Πολωνίας, ανατολικά με τη Βολυνία και την Ποδολία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και νοτιοανατολικά με την Βουκοβίνα - Ρουμανία. Το έδαφός της κατά διαστήματα πεδινό υψωνόταν ελαφρά παρά την Κρακοβία δυτικά και την Ποδολία ανατολικά. Την περιοχή αυτή διαρρέουν δυτικά ο Βιστούλας και ανατολικά ο Δνείστερος και κατά τμήμα ο Δνείπερος και ΒΑ. ο Στυρ παραπόταμος του Πριπέτ.
