Park krajobrazowy może odnosić się do popularnej od XVIII wieku formy ogrodu nawiązującej do naturalnych krajobrazów, określanej niekiedy jako park angielski, lub ogród romantyczny, albo do formy ochrony przyrody stosowanej w niektórych krajach i zaliczanej do kategorii V Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.
Parki krajobrazowe zyskały na popularności z końcem XVIII wieku, wraz z rozwojem romantyzmu. Zrywały one z regularnością i geometrycznością ogrodów barokowych na rzecz swobody, naturalności, sentymentalności. Ze względu na kraj pochodzenia są one często nazywane angielskimi. W Polsce parki krajobrazowe zakładano powszechnie w XIX wieku, wiele z nich zostało zaniedbanych w czasach PRL.
Miano „parku krajobrazowego” nosi m.in. w Polsce i Słowenii wielkoobszarowa forma ochrony przyrody, zaliczana do kategorii V Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody – chronionego krajobrazu. Są w niej zaklasyfikowane te wielkoobszarowe struktury ochronne, które nie koncentrują się na przyrodzie, ale na ich odmiennym charakterze ze względu na wartości przyrodnicze, ekologiczne, kulturowe, lub krajobrazowe. Według IUCN obszary zaklasyfikowane do tej kategorii powinny gwarantować właściwie zbalansowaną koegzystencję między ludźmi a przyrodą.
Analogiczne formy ochrony przyrody istnieją w większości państw europejskich (np. we Francji, Włoszech, Niemczech, Hiszpanii, Belgii, Chorwacji, Rumunii, Austrii i in.), są one jednak częściej określane jako „regionalne”, czy „przyrodnicze”.
Copyright 2024 puzzlefactory.pl Wszelkie prawa zastrzeżone.
