Hiszpańskie misje w Kalifornii obejmują serię 21 religijnych placówek lub misji ustanowionych w latach 1769-1833 w dzisiejszym stanie Kalifornia. Założone przez katolickich księży z zakonu franciszkańskiego, aby ewangelizować rdzennych Amerykanów, misje doprowadziły do powstania Nowej Hiszpanii prowincji Alta California i były częścią ekspansji imperium hiszpańskiego w najbardziej północnej i zachodniej części hiszpańskiej Ameryki Północnej.
Po długotrwałej świeckiej i religijnej polityce Hiszpanii w hiszpańskiej Ameryce misjonarze zmusili rdzennych mieszkańców Kalifornii do życia w osiedlach zwanych redukcjami, zakłócając ich tradycyjny styl życia. Misjonarze wprowadzili europejskie owoce, warzywa, bydło, konie, hodowlę i technologię. Misje zostały oskarżone przez krytyków, wówczas i teraz, o różne nadużycia i ucisk. Ostatecznie misje przyniosły mieszane rezultaty: przekształcenie, kształcenie i przekształcanie tubylców w hiszpańskich obywateli kolonialnych.
W 1810 roku król Hiszpanii został uwięziony przez Francuzów, a finansowanie wojskowej listy płac i misji w Kalifornii ustało. W 1821 r. Meksyk uzyskał niepodległość od Hiszpanii, chociaż Meksyk faktycznie nie wysłał gubernatora do Kalifornii do 1824 r. I tylko część wynagrodzenia została kiedykolwiek przywrócona (ibid.). 21 000 Indian Mission wyprodukowało w tym czasie skóry i łoju oraz wełnę i tekstylia, a wyroby skórzane zostały wywiezione do Bostonu, Ameryki Południowej i Azji, które utrzymywały gospodarkę kolonialną w latach 1810-1830, ale zwykle dawały kupcom brytyjskim lub nowozelandzkim kapitanowie ważni. Misje zaczęły tracić kontrolę nad ziemią w latach 20. XIX wieku, gdy nieoficjalnie wkroczyli nieopłacani wojskowi, ale oficjalnie misje utrzymały władzę nad rodzimymi neofitami i kontrolę nad posiadłością ziemi do lat trzydziestych XIX wieku.
