Reprezentacja Belgii w piłce nożnej – męska drużyna piłkarska reprezentująca Belgię w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiada Królewski Belgijski Związek Piłki Nożnej. Reprezentacja od 1904 roku jest członkiem FIFA, a od 1954 UEFA. Większość spotkań w roli gospodarza rozgrywa na Stadionie Króla Baudouina I w Brukseli.
Dwunastokrotnie startowała w finałach mistrzostw świata (1930, 1934, 1938, 1954, 1970, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2014 ), najlepszy wynik osiągając w roku 1986, kiedy po przegranych z Argentyną (0:2) w półfinale i z Francją (2:4, po dogrywce) w meczu o trzecie miejsce zajęła ostatecznie czwartą lokatę. Później jeszcze belgijska ekipa trzykrotnie kończyła swój udział w światowym czempionacie na 1/8 finału (1990, 1994, 2002) i raz na ćwierćfinale ( 2014 ). Znacznie lepiej powodziło im się w rozgrywkach o Puchar Europy – Belgowie w pięciu występach o prymat w Europie (1972, 1980, 1984, 2000, 2016 ) dwukrotnie kończyli swój udział w mistrzostwach Starego Kontynentu w najlepszej trójce (1972 i 1980), raz zakończyli rozgrywki na ćwierćfinale ( 2016 ).
Belgia jest czołowym zespołem pod względem kolejnych awansów do mistrzostw świata z gier eliminacyjnych – od 1982 do 2002 roku grała bez przerwy na światowym czempionacie. Lepiej prezentują się tylko zespoły Niemiec (od 1954 do 2014, w 1974 i 2006 jako gospodarz), Brazylii (awans w każdych eliminacjach – w 1950 i 2014 jako gospodarz) i Argentyny (od 1974, w 1978 jako gospodarz), jak również drużyny Włoch (od 1962 – gospodarz w 1934 i 1990), Hiszpanii (od 1978 – gospodarz w 1982) oraz Korei Płd (od 1986 – współgospodarz w 2002).
Największym osiągnięciem futbolu belgijskiego jest złoty medal Igrzysk Olimpijskich z 1920 roku oraz brązowy z 1900 roku.
