Een liquid crystal display (lcd, Engels voor vloeibaarkristalscherm) is een plat beeldscherm met een laag energieverbruik. Hierdoor zijn lcd’s bij uitstek geschikt om te gebruiken in platte elektronische apparatuur of in draagbare apparaten die een batterij met beperkte capaciteit hebben.
Globale werking
De werking berust op het effect dat de vloeibare kristallen in het display in staat zijn om de polarisatierichting van licht te draaien. Als er een elektrische spanning op wordt gezet, wordt de polarisatie niet gedraaid.
Het vloeibare kristal bestaat uit staafvormige complexe moleculen die in onderlinge interactie een spiraalstructuur aannemen waarbij elk molecuul een stukje gedraaid ligt ten opzichte van het onderliggende molecuul.
Wanneer dit vloeibaar kristal eindigt in een polarisatierichting die niet door de laatste polarisatiefilter kan is de subpixel zwart (er straalt geen licht af), hoe minder licht door de filter komt hoe donkerder de tint, de kleur van de subpixel wordt hier niet door beïnvloed maar de hoeveelheid kleur wel, doordat 3 (of 4) subpixels samenwerken neemt de pixel een mengkleur aan met een bepaalde hoeveelheid van elke kleur.
Typen
Er bestaan verschillende soorten lcd's. Ten eerste kan een onderscheid gemaakt worden tussen passieve matrix- en actieve matrix-lcd's. Schermen uit de laatste categorie zijn over het algemeen de zogenaamde thin-film transistor (tft) en low temperature polycrystalline silicon displays (ltps). Thin-film diode (tfd) is een minder vaak voorkomend type actieve matrixdisplays.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
