Voorgesteld door René Le Fort (1869–1951) in 1901, is de verdeling van botbreuken van het kaakzeefmassief nog steeds in gebruik. Le Fort identificeerde drie soorten breuken, later genoemd naar zijn achternaam:
Le Fort I-fractuur: loslaten van de alveolaire kam en het gehemelte van de kaak;
de breuklijn loopt horizontaal over de rand van de onderkant van de neusholte, alveolaire richels van de maxillaire sinus tot aan de maxillaire tumor (die kan afbreken van het wingar aanhangsel of samen kan breken met het onderste deel), het verticale palatinale bot breekt af van zijn horizontale plaque, met bilaterale fractuur Le Fort I breekt ook het neustussenschot net boven de bodem van de neusholte;
de oorzaak is trauma horizontaal achterwaarts naar de kaak ter hoogte van de bovenlip;
Le Fort II-fractuur: losmaken van de kaak van de rest van het gezichtsskelet, deuk in de middelste verdieping van het gezicht met schade aan de bies, baan en traankanalen;
de fractuur loopt door de epifyse van de neus (fronto-nasale hechtdraad, fronto-maxillaire hechtdraad), baan (mediale wand, traanbeen, onderste orbitale spleet, onderrand) en kaakbotten (gebied van de jukbeenachtige maxillaire hechtdraad, voorwand, verder schuin naar de tumor toe) kaak, snijden van de jukbeen-alveolaire kam) tot aan de vleugelachtige processen van het wiggenbeen;
de oorzaak is de kracht die van voren en van boven naar achter en onder op het kaakbot inwerkt;
Le Fort III-fractuur: loslaten van het craniofaciaal van de schedelbasis met een fractuur van de schedelbasis (voorste put);
de fractuur loopt door de epifyse van de neus (fronto-nasale hechtdraad, fronto-maxillaire hechtdraad), baan (mediale wand, traanbeen, onderste orbitale spleet, zijwand) en jukbeen-frontale hechtdraad die ook breuk van het jukbeen en gevleugelde alveolaire processen veroorzaakt;
de oorzaak is vergelijkbaar met de breuk van Le Fort II maar werkt op een groter gebied en met meer kracht.
De patiënt klaagt over pijn in de onderkaak en aangrenzende zachte weefsels, moeite met het sluiten van tanden, gevoelloosheid van de boventanden en neusbloedingen.
Wordt gesteld:
extensie van het nasolabiale deel van het gezicht
zwelling van zacht weefsel langs de breukopening
tandheelkundige occlusiestoornissen (open beet, kruisbeet)
neusbloedingen of bloedstolsels in de neusholtes Compressiepijn wordt gezien op de plaats van de breukspleet en vooral in de kaaktumor. Je kunt ook hevige pijn veroorzaken door op de haakrand van het palatinebot te drukken - het symptoom van Guerin. Bovendien wordt mobiliteit van botbreuken gevonden en soms kunnen botafwijkingen worden gevoeld in de alveolaire-jukbeenkammen.
Er zijn ernstige posttraumatische reacties op weke delen, significante functionele en anatomische stoornissen. De patiënt klaagt over spontane en tactiele pijn, neusbloedingen, moeilijk sluiten van de kaken, neusademhaling en voedselinname, sensorische stoornissen in de II-tak van de trigeminuszenuw en soms gezichtsstoornissen.
De klinische studie luidt:
verlenging van het neusgedeelte van het gezicht
uitgebreide zwelling rond de basis van de neus, oogleden, in de infraorbitale en jukbeengebieden
subcutane bloeding
subconjunctivale bloeding
neusbloedingen of bloedstolsels in de neusgangen
tandheelkundige occlusiestoornissen
retentie van vers bloed of bloedstolsels in de mond
aanwezigheid van bloed op de achterkant van de keel Tijdens het onderzoek moet speciale aandacht worden besteed aan de vloeistof die uit de neus stroomt - de mogelijkheid om een fractuur van de schedelbasis te overzien.
