κομμένο ξύλο δίπλα σε λευκό λουλούδι με πέταλα

Από τις μέρες μου που μελετούσα την Αρχιτεκτονική Τοπίου, ονειρευόμουν να δω προσωπικά τις Βερσαλλίες. Ο καιρός ζήτησε βροχή αλλά αυτό δεν μας σταμάτησε. Συσκευάσαμε ένα παρισινό σνακ και επιβιβαστήκαμε στο τρένο. Όταν φτάσαμε, ήμουν τόσο συγκλονισμένος, αμέσως πήγα κατευθείαν στους κήπους, βρήκα ένα ήσυχο σημείο σε έναν περίτεχνο πάγκο και άνοιξα το πικνίκ μου. Κάθισα στον ήλιο να ρίχνει το ψωμί και το τυρί μας μουλιάζοντας όλα. Ακριβώς μόλις τελειώσαμε, άρχισε να χύνει. Η φωτογραφία είναι ένα κατάλοιπο της σύντομης ηλιοφάνειας που βιώσαμε και των μόνιμων συναισθημάτων που μπορεί να δημιουργήσει ένα μόνο μέρος και στιγμή. Παλάτι των Βερσαλλιών, Βερσαλλίες, Γαλλία

Φωτογραφία από Alice Donovan Rouse στο Unsplash